نقل از اعظم شفائی، وکیل دادگستری و مشاور حقوقی

صلح در لغت به معني سازش، آشتي و توافق است و در قرآن و سنت ما نيز عقد صلح به معني دفع مرافعه و پايان بخشيدن به دعوي به كار مي رود، در قرآن كريم از صلح در شش آيه از سوره هاي انفال، نساء، حجرات نام برده شده است زيرا اسلام دين رافت و عطوفت است و قوانين شرعي براي حفظ ارزش هاي انساني و ايجاد فرصت هاي مناسب براي اصلاح و تزكيه نفس و خودسازي وضع شده است. به همين جهت در آيات و روايات متعددي بر ايجاد صلح و سازش بين مردم تاكيد شده و پيامبر اسلام (ص) صلح و سازش را برترين صدقه دانسته و مي فرمايند اگر كسي براي صلح و سازش بين دو نفر گام بردارد و فرشتگان الهي بر او درود مي فرستند و ثواب شب قدر به او داده مي شود.در راستاي حل اختلاف مردم از طريق كد خدامنشي و اصلاح ذات البين و گسترش فرهنگ صلح و سازش بين مردم و به دست خود آنان شوراهاي حل اختلاف به موجب ماده ۱۸۹ و در قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي كشور تشكيل و در بروشورهاي جداگانه اي به حدود صلاحيت آن ها پرداخته شده است. اكنون تلاش مي شود كه عقد صلح و اركان و شرايط آن به زبان ساده بيان شود.